به گزارش سایت نود، نکته مهم دربی مادرید، نه سبقت رئال از اتلتیکو، آخرین دربی گودین یا حتی پاسخ گرت بیل به انتقادات با گل، بلکه زیر سوال رفتن فلسفه پابرجای دیه‌گو سیمئونه با این سبک بازی بود.

البته هنوز دلیلی برای ناامیدی وجود ندارد چون اتلتی کماکان در لیگ مدعی است و در لیگ قهرمانان هم می‌تواند به فینال رویایی در خانه خودش راه یابد. از طرفی هنوز سنت برتری‌های یک بر صفر رئال پابرجاست و تازه این اولین باخت خانگی اتلتیکو در لیگ به حساب می‌آمد؛ هر چند از بخت بد اتلتیکو، این باخت تصویر خوب این فصل تیم را مخدوش کرد. در واقع ماجرا از شکست هفته قبل مقابل بتیس شروع شد. هواداران روخی بلانکو امیدوار بودند باخت مقابل بتیس در دربی تکرار نشود اما با نمایشی ضعیف‌تر از آن بازی، بار دیگر تیم قرمز و سفیدپوش با صفر امتیاز میدان را ترک کرد.

 نقطه قوت، نقطه ضعف شد

نقطه عطف دربی، موفقیت راموس در نبردی هوایی بود؛ جایی که در بین 3 مدافع رقیب، سر اول را زد و فرصت برای گل آکروباتیک کاسیمیرو فراهم شد. حالا کمی به عقب‌تر برگردیم؛ زمانی که اتلتی در فصل 2014-2013 بیش‌ترین گل‌هایش را از طریق ضربات سر و بازی هوایی به ثمر رساند و گل قهرمانی هم حاصل ضربه سر گودین مقابل بارسلونا بود. حالا آن نقطه قوت به عامل ضعف تیم سیمئونه تبدیل شده و دقیقا این تناقض ما را به یاد داستان «دکتر جکیل و مسترهاید» می‌اندازد. بله، اتلتیکو یک روی «فرشته خو» به نام دکتر جکیل و یک روی شیطانی به نام «آقای هاید» دارد؛ به این معنا که روزی فرشته‌وار هوادارانش را راضی می‌کند و روزی دیگر به اندازه شیطان، بد ظاهر می‌شود. اتلتیکو در بازی با رئال، خود همیشگی‌اش در 8 سال حضور سیمئونه را از یاد برد و برای اولین بار دیدیم که به جای فشار و پرس روی حریف، دور شدن توپ در اولویت بود. سیمئونه در این مدت به اندازه کل تاریخ اتلتیکو، افتخار نصیب باشگاه کرده و در هیچ برهه‌ای به اندازه دوران فعلی، تنفر ایجاد نکرده است.

 اشتباهات تاکتیکی

مشکل اتلتی در دربی مادرید، نه مصدومان و غایبان دربی بلکه عدم وجود جایگزین‌های مناسب بود. توماس پارتی در این بازی اصلا شرایط روحی و روانی مناسبی نداشت. کورآ آمادگی لازم را در خود نمی‌دید و سیمئونه جایگزینی برای او در نظر نگرفت. در واقع وقتی رگیلون از یک سو و وینیسیوس از سوی دیگر به سمت دروازه رئال هجوم می‌بردند، کوارا تدبیری برای ایجاد سد مقابل این سیل تهاجم نداشت و در نهایت هر 3 گل رئال حاصل بازی ترکیبی این 2 بازیکن تهاجمی بود. قفل شدن ذهن سیمئونه در برخی دقایق کاملا واضح به نظر می‌رسید و او حتی آن خاصیت همیشگی خودش یعنی تهییج هواداران و اعتراض به داوران را فراموش کرد. 

به گزارش وبسایت نود، رئال مادرید در یک دیدار پراتفاق و هیجان انگیز موفق شد در مقابل تیم همشهری به برتری 3-1 برسد تا به لطف این پیروزی به رده دوم برسد. در این مسابقه اتلتیکو در نیمه دوم یک اخراجی داشت.

رئال مادرید که در هفته های اخیر با کسب نتایج خوب روحیه گرفته بود، در دربی مادرید نیز شروع خوبی داشت و خیلی زود دروازه تیم سیمئونه را باز کرد. دقیقه 15 بازی بود که کرنر ارسالی از جناح راست با اثرگذاری راموس همراه شد و کاسیمیرو با ضربه ای قیچی برگردان و به زیباترین شکل ممکن دروازه حریف را باز کرد تا مسابقه 1-0 شود.

بعد از این گل، اگرچه اتلتیکو در خلق موقعیت جدی گلزنی خیلی موفق نبود ولی ده دقیقه بعد به گل تساوی رسید. یک توپگیری در میانه میدان که به نظر خطا می رسید و حتی کار به VAR هم کشیده شد، منجر به ضدحمله برای اتلتیکو شد و توپ به گریزمن رسید و او با ضربه ای دقیق بازی را 1-1 کرد.

اما این پایان کار نیمه نخست این مسابقه جذاب نبود. در اواخر نیمه اول نفوذ وینیسیوس از جناح چپ با خطای خیمنز همراه شد و اگرچه این صحنه هم مشکوک بود (محل خطا) و بار دیگر داور از VAR کمک گرفت، ولی در نهایت نقطه پنالتی را نشان داد. راموس پشت توپ ایستاد و بازی را 2-1 کرد.

نیمه دوم اتلتیکو شروع بهتری داشت، موراتا به دو فرصت خوب رسید یکی را از دست داد و دیگری به زیبایی تبدیل به گل شد ولی داور بار دیگر از VAR کمک گرفت و این بار با تغییر نظر، این گل را به دلیل آفساید مردود اعلام کرد.

دقیقه 57 بیل هم وارد زمین شد و رئال مادرید بعد از عبور از فشار ابتدایی اتلتیکو در نیمه دوم، به خوبی بازی را کنترل کرد تا اینکه به گل سوم هم رسید. پاس عالی مودریچ در دقیقه 74 به بیل رسید و ضربه زمینی این بازیکن ولزی بازی را 3-1 کرد. این صدمین گل بیل برای رئال مادرید بود.

دقایقی بعد هم توماس با دریافت کارت زرد دوم از زمین اخراج شد تا عملاً کار اتلتیکو تمام شود. با این باخت اتلتیکو رده دوم را به رقیب همشهری داد.

به گزارش وبسایت نود، دویست و بیست و دومین "ال‌دربی مادریلنو" شنبه از ساعت 18:45 به وقت تهران در ورزشگاه واندا متروپولیتانو برگزار خواهد شد. کسب 4 پیروزی متوالی از سوی رئال مادرید با لغزش اتلتیکومادرید در آخرین مسابقه برابر رئال بتیس توام شد تا اکنون دو تیم با فاصله ای دو امتیازی قدم به دربی بگذارند.

اتلتیکومادرید با 44 امتیاز، نتوانست از تساوی خانگی بارسلونا برابر والنسیا استفاده کند و خود در برابر رئال بتیس تن به شکست 1-0 داد تا با افزایش اختلاف در صدر جدول به 6 امتیاز، با نگرانی قدم به دربی گذارد. رئال مادرید که این روزها در شرایط خوبی قرار دارد و در آخرین بازی، با تساوی 1-1 بارسلونا را در نیوکمپ متوقف ساخت، اکنون 42 امتیازی است و با پیروزی خارج از خانه مقابل اتلتی، فرصت آن را دارد تا برای نخستین بار از هفته هفتم به رده دوم جدول برسد. اما آمار و ارقام چه نتیجه ای را برای این دربی پیش بینی می‌کنند؟

هر 4 تقابل قبلی دو تیم در لالیگا با تساوی به پایان رسیده تا طولانی ترین روند تساوی های تاریخ دربی مادرید در لالیگا شکل گیرد. در حقیقت بعد از پیروزی 3-0 رئال مقابل اتلتیکو در نوامبر 2016 در ورزشگاه ویسنته کالدرون، دیگر هیچ کدام از دو تیم نتوانسته اند در لالیگا بر یکدیگر غلبه کنند؛ بازی برگشت همان فصل با تساوی 1-1 به پایان رسید، دو بازی فصل 18-2017 به ترتیب 0-0 و 1-1 خاتمه یافت و بازی کسل کننده دو تیم در نبرد دور رفت همین فصل نیز نتیجه ای به جز تساوی بدون گل نداشت.

اتلتیکومادرید با آمار امیدوارکننده ای پای به دربی خانگی برابر رئال می‌گذارد. روخی بلانکوس در 10 مسابقه خانگی اخیر مقابل رئال مادرید در تمامی رقابت ها تنها یک بار شکست خورده است؛ همان شکست 3-0 نوامبر 2016 با هت‌تریک کریس رونالدو. در سایر این مسابقات اتلتی 4 بار برنده شده و 5 بازی نیز با تساوی خاتمه یافته است. این روند مثبت در شرایطی رقم خورده که در 10 مسابقه خانگی قبل از آن، اتلتیکو 8 بار برابر رئال تن به شکست داده بود. 

اتلتیکو مادرید در هر دو مسابقه اخیر مقابل رئال مادرید در لالیگا در باز کردن دروازه این تیم ناکام بوده است. (دو تساوی بدون گل) پیش از این سابقه نداشته که اتلتی در 3 مسابقه متوالی نتواند دروازه رئال را باز کند. 

شکست 3-0 نوامبر 2016 برای خراب کردن تمامی رکوردها کافی به نظر می‌رسد! اتلتیکو در 33 دربی مادریدی لالیگا تنها در همین مسابقه شکست خورده (22 برد و 10 تساوی) و در 24 مسابقه از این تعداد، دروازه خود را نیز بسته نگه داشته است. در سمت مقابل نیز رئال مادرید در 16 دربی مادریدی اخیر لالیگا شکست ناپذیر بوده (12 برد و 4 تساوی) اما آخرین بار طعم شکست را برابر همین اتلتیکو مادرید چشیده است. (شکست 1-0 در فوریه 2016 با تک گل آنتوان گریزمن)

تا قبل از حضور دیگو سیمئونه روی نیمکت اتلتیکومادرید در آخرین روزهای سال 2011، رئالی ها با خیالی آسوده قدم به ال‌دربی می‌گذاشتند اما بعد از روی کار آمدن ال‌چولو همه چیز تغییر کرده است. در 28 تقابل دو تیم از زمان حضور سیمئونه، اتلتی 9 بار برنده شده، 10 بازی با تساوی به پایان رسیده و 9 پیروزی نیز سهم رئال بوده است. این در حالی است که قبل از حضور سیمئونه، اتلتی در هیچ یک از 22 بازی آخر مقابل رئال طعم پیروزی را نچشیده بود. (6 تساوی و 16 شکست)

در بین تمامی بازیکنان کنونی ترکیب رئال مادرید، کریم بنزما تنها بازیکنی است که توانسته بیشتر از یک گل وارد دروازه اتلتیکو مادرید کند. اما این آمار کاملا گول زننده است. مهاجم فرانسوی که در 5 بازی اخیر خود برای رئال مادرید 6 گل به ثمر رسانده، در 18 بازی لالیگایی برابر اتلتیکومادرید تنها 3 بار موفق به گلزنی شده که آمار کاملا ناامید کننده ای به نظر می‌رسد.

آمار آنتوان گریزمن در 9 بازی لالیگایی برابر رئال مادرید (با پیراهن اتلتیکو) گلزنی به صورت یک در میان است. اگر قرار بر حفظ این قاعده باشد، دربی روز شنبه متروپولیتانو نوبت گلزنی مهاجم قهرمان جهان خواهد بود. 

از هفته هفتم و زمانی که رئال تیم دوم جدول بود، کهکشانی ها دیگر نتوانسته اند در جدول بالاتر از اتلتیکو قرار داشته باشند و در طول این چند ماه همیشه پایین تر از این رقیب سابقا کوچک خود بودند. بازی روز شنبه واندا متروپولیتانو بهترین فرصت برای سانتیاگو سولاری است تا بعد از 16 هفته دوباره تیمش را بالاتر از اتلتیکومادرید قرار دهد؛ بهترین فرصت برای احیای غرور از دست رفته.

-آمار و ارقام به کار رفته در این نوشته از اوپتا استخراج شده اند.

به گزارش وب‌سایت نود، بعد از حضور سانتیاگو سولاری در رئال مادرید ایسکو به یکی از بازیکنان نیمکت نشین این تیم تبدیل شده است و به نظر می رسد که جایی در برنامه های سولاری ندارد. روبن دلارد هافبک سابق رئال مادرید در اظهار نظری معتقد بود که باشگاه رئال مادرید نباید برای بازیکنی صبر کند و ایسکو نیز باید کیفیت بازی خود را بهبود ببخشد تا بتواند در تیم جایگاهی داشته باشد. ایسکو در جواب دلارد در توئیتر نوشت: "من کاملا با دلارد موافق هستم، اما وقتی که شما به اندازه دیگر هم تیمی هایتان فرصت بازی کردن پیدا نمی کند، شرایط تغییر می کند. با وجود تمام این مشکلات، من هنوز به تمرین و تلاش کردن ادامه می دهم و برای فرصت پیدا کردن می جنگم. زنده باد مادرید!"